hvárz

= hvárts = hvárt es (= er).

* * *

= hvárts, = hvárt es, = hvárt er, pron. neut. from hvarr, q. v., either, used adverbially; hvárz … eðr, either … or; hvártz hann hefir farit til þessa eðr eigi, Grág. i. 48; h. er til sóknar eða varnar, 56; hvárz þeir eru bændr eðr griðmenn, 57; hvárz hverfa til lofs eðr löstnnar, Greg. 10; hvárz verit hafa góð eðr íll; hvárz hann er lærðr eðr úlærðr, h. hann svimr á sjó eðr vatni, Hom. (St.) passim: adding a superfluous sem, hvártz sem maðr verðr sekr at sátt eðr á várþingi, Grág. i. 121.